کیهاننورد پرآوازهی روس، که در سال ۱۳۴۳ (۱۹۶۵ میلادی) اولین پیادهروی فضایی را بهانجام رساند و بعدها در پروژهی فضایی مشترک اتحاد شوروی و ایالات متحده موسوم به «آپولو-سایوز» شرکت داشت، روز جمعه و در سن ۸۵ سالگی، پس از مدتها نبرد با بیماری، در بیمارستان نظامی بوردنکو مسکو چشم از جهان فروبست. در جریان «پروژهی آزمایشی آپولو-سایوز»، لئونوف روز ۲۴ تیرماه ۱۳۵۳ (۱۵ ژوئیه ۱۹۷۵)، بههمراه والری کوباسوف، سوار بر فضاپیمای سایوز رهسپار فضا شد تا دو روز بعد، دیداری با سه فضانورد آمریکایی بهنامهای توماس استفورد، دیک اسلایتون و ونس برند داشته باشد.
همچنین، مأموریت آپولو-سایوز، پیشزمینهای بود برای همکاری بعدی روسها و آمریکاییها که بهعنوان مأموریتهای «میر-شاتل» شناخته میشود؛ مأموریتهایی که زمینهی همکاری برای ساخت ایستگاه فضایی بینالمللی را هم فراهم آوردند. خروج ۱۲ دقیقهای او از فضاپیمای وستوک که بیش از نیمقرن پیش انجام شد، فصلی نو را در کاوشهای فضایی رقم زد، فصلی که زمینهی رسیدن انسان به ماه را فراهم کرد و در سالهای آینده نیز با کاوشهایی دوردست در فضا ادامه پیدا میکند. لئونوف، در سال ۲۰۱۵ و در پنجاهمین سالگرد پیادهروی فضاییاش، در مصاحبه با فدراسیون جهانی فضانوردی، تجربهی خود را از این پیادهروی اینچنین توصیف کرد: در سمت چپ، در سمت راست و در بالا و پایین ستارگان به چشم میآمدند.
پس از آن، لئونوف برای مأموریت سایوز ۱۱ انتخاب شد تا جزو اولین سرنشینان نخستین ایستگاه فضایی شوروی، یعنی «سالیوت ۱» باشد؛ اما دو روز پیش از انجام پرواز، دو نفر از همکارانش بیمار شدند و در نتیجه پرواز به گروه ذخیره واگذار شد. در سال ۲۰۰۴، لئونوف در کنار دیوید اسکات، فضانوردی که در مأموریت آپولو ۱۵ روی ماه فرود آمد، دست به نگارش بیوگرافی خود زدند و آن را در قالب کتابی با عنوان «دو روی ماه: داستان ما از رقابت فضایی جنگ سرد» منتشر کردند. او از جوانی به هنر علاقه داشت و در سال ۱۹۵۳ به آکادمی هنرهای ریگا پیوست؛ اما پیش از آن، لئونوف وارد مدرسهی نیروی هوایی چوگایف در شهر خارکف در اوکراین نیز شده بود و در سال ۱۹۵۷ از این مدرسه فارغالتحصیل شد.
الکسی لئونوف (Alexei Leonov)، فضانورد روسی و نخستین انسانی که اقدام به راهپیمایی در فضا کرد، پس از یک دوره طولانی مبارزه با بیماری در سن ۸۵ سالگی از دنیا رفت. این اقدام جسورانه نزدیک بود به قیمت جان او تمام شود چون لباس فضانوردی او حین راهپیمایی فضایی باد کرده بود و او نمی توانست خود را درون فضاپیما بگنجاند. لئونوف ۱۰ سال بعد در اولین ماموریت فضایی مشترک بین آمریکا و شوروی و همچنین نخستین همکاری فضایی بین المللی، در پروژه آپولو-سایوز نقش موثری ایفا کرد. در این ماموریت فضاپیمای آمریکایی آپولو و فضاپیمای روسی سایوز در مدار زمین به هم متصل شده و فضانوردان آنها با هم عملیات مشترک انجام دادند.
در این مطلب در خصوص خبر در گذشت اولین فضانوردی که در فضا به صورت معلق ماند و فضا را پیمود سخن خواهیم گفت و ایشان را معرفی خواهیم کرد. الکسی لئونوف پس از اتمام راهپیمایی در فضا در مورد زیبایی وصف ناشدنی تماشای زمین زیر پاهای خود حین وضعیت بی وزنی بیان کرد:. لئونوف سال ۱۹۶۵ از فضاپیمای خود بیرون آمد و با معلق شدن در فضا به مدت بیش از ۱۲ دقیقه نام خود را در تاریخ ثبت کرد. او پس از پایان دوره همکاری خود با برنامه فضایی شوروی، وارد کسب و کار خصوصی و دنیای سیاست شد. وی در نویسندگی هم تبحر داشت و چند کتاب در زمینه های علمی و بیوگرافی به رشته تحریر در آورده. لئونوف می توانست به عنوان اولین فضانورد شوروی قدم بر ماه بگذارد اما این ماموریت کنسل شد.
لئونوف در نقاشی هم دستی داشت و از آثار او در تمبرهای دوران شوروی سابق استفاده شده است.
با توجه به مشکلاتی که در مرحله آماده سازی برای فرود پیش آمد، نهایتا فضاپیما در میان برف و در جنگلهای انبوه تایگا در ۲۰۰۰ کیلومتری شهر پرم و بسیار دورتر از موقعیت برنامهریزی شده فرود آمد. وی در دو مأموریت تاریخی شرکت داشتهاست: در مأموریت واسخود-۲ نخستین راهپیمایی فضایی را انجام داد و در پروژه آزمایشی آپولو-سایوز در نخستین همکاری بینالمللی فضایی نقش مؤثری ایفا کرد. فیلم تاریخی، مهیج و دراماتیک Spacewalker همان گونه که از نام آن نیز پیداست، روایت کننده داستان نخستین راهپیمایی فضایی در قالب ماموریت واسخود ۱ و ۲ و برشهایی از زندگی الکسی لئونوف است.
الکسی در این پرواز یک بسته مداد شمعی با رنگهای مختلف نیز به همراه داشت! وی در مدار زمین ابتدا به محفظه هوایی متصل به فضاپیمای واسخود-۲ وارد شد و خود را به آرامی بیرون کشید. پس از چند ثانیه مکث، در حالی که با کابل ایمنی به فضاپیما متصل بود، فضاپیما را رها کرد و در فضای بیکران شناور شد و بدین ترتیب #نخستین_راهپیمایی_فضایی را به نام خود ثبت کرد. لئونوف در تمام مأموریتهای فضاییاش، به همراه خود مداد رنگی و مداد شمعی به مدار زمین میبرده و صحنههایی را که از فضاپیما میدیده نقاشی میکرده است. اما آنها توانستند با فرستادن پیامهای رادیویی، مرکز کنترل را از موقعیت دقیق خود مطلع سازند و بدین ترتیب از مرگ حتمی نجات یابند.
#الکسی_آرخیپوویچ_لئونوف سرانجام روز گذشته (11 اکتبر / ۱۹ مهر) در سن ۸۵ سالگی و در بیمارستان بوردانکو مسکو چشم از جهان فرو بست. ⚫️ ما در تیم #ستاره_شناسی_فسا خدمات ارزشمند این فضانورد به جامعه جهانی را ارج مینهیم و یاد او را گرامی میداریم. در روز ۱۸ مارس ۱۹۶۵ میلادی فضاپیمای واسخود-۲ با رمز پرواز الماس» از پایگاه فضایی بایور به فضا پرتاب شد. الکسی آرخیپوویچ لئونوف علاوه بر فضانوردی به هنر نقاشی هم اشتغال داشته و عضو فرهنگستان هنری روسیه بوده. فضانوردی که نخستین راهپیمایی فضایی تاریخ را انجام داد، درگذشت. در سال ۱۹۹۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامهای را تصویب….
کنترل دستی فضاپیما تنها در حالتی امکان داشت که فضانورد در حالت روانی مناسب قرار داشته، توان باز کردن پاکت، خواندن شماره رمز، و وارد کردن آن شماره به سامانهٔ ناوبری را داشته باشد! یوری گاگارین در ساعت نه و هفت دقیقه صبح روز چهارشنبه ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ به وقت مسکو، از پایگاه فضایی بایکونور با فضاپیمای وستوک-۱ (نام و شماره سریال: Vostok 3KA-2) و با رمز پرواز «درخت سرو» به عنوان نخستین فضانورد جهان به مدار زمین پرواز کرد. یوری گاگارین در مدرسه دانشآموزی کوشا و درس خوان و به قول معلم مدرسهاش گهگاهی هم بازیگوش بود! او از کودکی به پرواز علاقه داشت، هواپیما های مدل میساخت و کتاب های ژول ورن را با علاقه مطالعه میکرد؛ معلم ریاضی و فیزیک او در طول جنگ جهانی دوم خلبان نیروی هوایی شوروی بوده، و این موضوع شاید در علاقه گاگارین به پرواز بیتاثیر نبوده باشد.
الکسی گزارش پژوهش ۱۹۸۶ را تایید میکند و نتیجه میگیرد که هواپیمای دوم (که او به اشتباه سوخو-۱۵ نامیده) در ارتفاع پایینتر از حد مجاز در حال پرواز بوده، و «به خاطر بدی هوا، و بدون اطلاع از اینکه بیشتر از ۲۰-۱۰ متر با هواپیمای گاگارین فاصله ندارد، اقدام به شکستن دیوار صوتی کرده است». اما هنوز به نظرم موقعیت اضطراری نبود، و من روی صفحه کنترل کُد VN4 را به زمین مخابره کردم (معنی کُد: همه چیز بخوبی پیش میرود)» این حالت حدود ده دقیقه ادامه داشت تا اینکه کابل ها در اثر حرارت شدید ناش یاز ورود به جو زمین سوختند و بالاخره کپسول گاکارین در ساعت ۱۰:۳۵ دقیقه آزاد شد.
پزشکان و روانشناسان و حتی به قولی خود سرگئی کارالیوف نگران این بودند که فضانورد با ورود به مدار زمین و قرار گرفتن در بیوزنی از یک سو، و مشاهده فضای بیکران و کره زمین از سوی دیگر، تعادل روانی خود را از دست داده و دست به اقدامات غیرقابل پیشبینی بزند. از طرف دیگر، با توجه به اینکه نفوذ کمونیسم در برخی از کشورهای مذهبی یا غربی از دید روحانیت و یا دولت تهدید محسوب میشده، این احتمال هم وجود دارد که از این شایعه برای تیره نمایی کمونیسم و پیشرفت های تکنولوژیکی شوروی استفاده شده بوده باشد. برنامه آمریکا برای فرستادن فضانورد به بلند پروازی برنامه شوروی نبود، و فضاپیمایآمریکایی مرکوری قرار نبود مانند وستک به مدار زمین پرواز کند، بلکه میخواست پروازی کوتاه در مسیر پرتابهای(Ballistic) زیر مدار زمین در ارتفاع حدود ۱۰۰ مایلی داشته باشد.
او در ماموریت وسخود ۲ که هفدهمین ماموریت فضایی سرنشیندار بود در سال ۱۹۶۵ برای اولین بار در تاریخ از فضاپیما خارج شد و در فضا راهپیمایی کرد. لئونوف در کنار یوری گاگارین، اولین فضانورد تاریخ، در میان ۲۰ خلبان نیروی هوایی شوروی بود که در سال ۱۹۶۰ برای تمرینات فضانوردی انتخاب شدند. ماموریت فضاپیمای وسخود ۲ در نهایت با موفقیت به پایان رسید، اما در بخشهای پایانی این ماموریت مشکلاتی جدی برای لئونوف به وجود آمد. در نهایت لئونوف پس از ۱۲ دقیقه و ۹ ثانیه به سلامت وارد فضاپیما شد و روز بعد به همراه فضانورد دیگر حاضر در این ماموریت به زمین بازگشت. ماموریت شوروی اما به دلیل مشکلات مربوط به موشک لغو شد و این آمریکاییها بودند که در ماموریت آپولو ۱۱ قدم بر سطح ماه گذاشتند.
پروژه آزمایش آپولو-سایوز مقدمهای برای انجام ماموریتهای مشترک شاتل-میر و در نهایت ساخت ایستگاه فضایی بینالمللی بود. الکسی لئونوف که در سال ۱۹۶۵ برای اولین بار در تاریخ ماموریت راهپیمایی فضایی را انجام داد روز جمعه در ۸۵ سالگی درگذشت. الکسی لئونوف در روزی از دنیا رفت که فضانوردان در ایستگاه فضایی بینالمللی مشغول انجام یک راهپیمایی فضایی بودند. در این ماموریت فضاپیمای سایوز با دو کیهاننورد روس به فضاپیمای آپولو که میزبان سه فضانورد آمریکایی بود متصل شد. پس از چند دقیقه حضور در فضای خارج از فضاپیما لباس فضایی لئونوف باد کرد و مشکلاتی را در ادامه ماموریت ایجاد کرد.
فضانوردان آمریکایی و روس تقریبا دو روز را در کنار هم گذراندند و در این مدت به انجام آزمایشهای علمی پرداختند. در نهایت لئونوف مجبور شد هوای درون لباس فضاییاش را تا حدودی خارج کند تا بتواند دوباره وارد فضاپیما شود. لئونوف پس از اتمام فعالیتهایش در عرصهی فضایی در یکی از بزرگترین بانکهای خصوصی روسیه مشغول کار شد. این در حالی بود که فضانورد همراه او که در فضاپیما حضور داشت نیز نمیتوانست کاری انجام دهد. لئونوف دومین سفر فضایی خود را ده سال بعد و در پروژه آزمایش آپولو-سایوز تجربه کرد. این پروژه اولین ماموریت مشترک ایالات متحده و روسیه بود که در سال ۱۹۷۵ انجام شد.
الکسی لئونوف (Alexei Leonov)، فضانورد روسی و اولین انسانی که اقدام به راهپیمایی در فضا کرد، پس از یک دوره طولانی مبارزه با بیماری در سن ۸۵ سالگی از دنیا رفت. این اقدام جسورانه نزدیک بود به قیمت جان او تمام شود چون لباس فضانوردی او حین راهپیمایی فضایی باد کرده بود و او نمی توانست خود را درون فضاپیما جای دهد. لئونوف ده سال بعد در نخستین ماموریت فضایی مشترک بین آمریکا و شوروی و همچنین نخستین همکاری فضایی بین المللی، در پروژه آپولو-سایوز نقش موثری ایفا کرد. در این ماموریت فضاپیمای آمریکایی آپولو و فضاپیمای روسی سایوز در مدار زمین به هم متصل شده و فضانوردان آنها با هم عملیات مشترک انجام دادند.
الکسی لئونوف پس از اتمام راهپیمایی در فضا در مورد زیبایی وصف ناشدنی تماشای زمین زیر پاهای خود حین وضعیت بی وزنی گفت:. خبرگزاری TASS روسیه به نقل از دستیار لئونوف گزارش می کند که مراسم خاکسپاری او به زودی برگزار خواهد شد. لئونوف سال ۱۹۶۵ از فضاپیمای خود بیرون آمد و با معلق شدن در فضا به مدت بیش از ۱۲ دقیقه تاریخ ساز شد. او پس از پایان دوره همکاری خود با برنامه فضایی شوروی، وارد کسب و کار خصوصی و دنیای سیاست شد. وی در نویسندگی هم تبحر داشت و چند کتاب در زمینه های علمی و بیوگرافی به رشته تحریر در آورده. لئونوف می توانست به عنوان اولین فضانورد شوروی قدم بر ماه بگذارد اما این ماموریت کنسل شد.
لئونوف در نقاشی هم دستی داشت و از آثار او در تمبرهای دوران شوروی سابق استفاده شده است. ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.